Мечта за два свята

by Венета
Мечта.
Мечтата се роди, когато нямаше време.
Но ако времето би се измерило, то би било много отдавна.
Мечтата се роди.
Ето, сега тя диша и тупти.
Тук, пред мен.
Виждам я всяка сутрин и всяка вечер. Продължавам да копнея да бъде моя.
Тя се роди преди, но все още е далеч от мен.
Аз не се отказах от моята мечта. Защото тя е моя.
Без мен мечтата е просто мисъл, добра идея, но с мен – аз съм този, който ще я изпълни.
Моята мечта включва и теб. Ти четеш, гледаш, но все още не разбираш.
Ти си моята мечта.
Да приемеш моя свят в твоя.
Кой съм аз?
Аз съм, Който Съм.